Łąka

"Łąka" zakupiona została przeze mnie z niejaką obawą, ponieważ "Domek" tego samego autora totalnie nam nie podszedł - jednak okazuje się, że tym razem zakup był trafiony.

W nasze ręce trafiło estetyczne pudło ze świetnie zaprojektowaną wypraską. Instrukcja, chociaż kilkunastostronicowa, jest bardzo czytelna, przejrzysta i opatrzona w wiele przykładów. W razie gdybyśmy nie mieli ochoty na lekturę, instrukcja dostępna jest również na start w bardzo przystępnej wersji video.

Pierwsze co zwraca uwagę w grze, to oczywiście karty – ilustracje są prześliczne (brawo Pani Karolino, te karty to prawdziwe arcydzieła!) i w większości karty są unikalne, a do tego – do każdej z nich znajdziemy krótką ciekawostkę w dołączonym do gry indeksie kart. Bardzo fajna opcja, zwłaszcza dla młodszych, którym rozpoznanie konkretnych gatunków może sprawiać trudność.
Pierwsza rozgrywka będzie raczej szkoleniowa - gra wymaga podstawowej znajomości talii, aby odpowiednio zbudować bazę w pierwszych rundach i kontynuować zbieranie punktów w końcowych turach. Początkowe rundy mogą wywoływać pewne trudności, zwłaszcza u młodszych graczy, jeżeli chodzi o zagrywanie kart – tego jednak najłatwiej jest się nauczyć w praniu, a wszelkie wątpliwości wyjaśnimy na podstawie ilustrowanych przykładów z instrukcji. Na trzech graczy gra trwa nieco ponad godzinę. Tury graczy są szybkie, składające się zwykle z dobrania i zagrania jednej karty, przez co rozgrywka się nie dłuży. W grze dość istotną rolę odgrywa losowość – układ kart bywa czasem niesprzyjający przez kilka tur, nie wspominając już o tym, że inni gracze mogą nam podebrać kartę lub zablokować możliwość jej dobrania, zanim nastąpi nasza kolej. Jest to w sumie jedyna dostępna (negatywna) interakcja w grze – ewentualnie, możemy również zająć innemu graczowi płytkę wykonania celu przy planszy ogniska - tutaj panuje zasada – kto pierwszy, ten lepszy, a wolnych miejsc jest zawsze mniej, niż liczba żetonów, posiadanych przez graczy. Warto również wspomnieć, że gra jest mocno losowa - kart jest sporo, więc często czekamy kilka tur, zanim pojawi się interesujący nas symbol. Co rundę zmienia się jednak pierwszy gracz, więc pozwala nam to odrobić ewentualne straty.

Ogólnie gra jest dopracowana, kolorowa, chociaż wymaga pewnej wprawy w symbolice. "Łąkę" określiłabym jako „polny pasjans”, raczej w pozytywnym znaczeniu - jest to gra przyjemna, przemyślana i zwiększająca lekko poziom trudności z każdą kolejną rundą - aby stworzona w pierwszych rundach baza była grywalna w końcowych rundach, musimy dość dobrze znać talię kart. Jest to też utrudnienie dla młodszych graczy, którym łatwo będzie tworzyć swoją łąkę do połowy gry, a od połowy może okazać się, że niemal żadna karta z talii "N" nie będzie możliwa do zagrania. Warto również wspomnieć o walorach edukacyjnych rozgrywki, bo w końcu budujemy w pewien sposób łańcuch pokarmowy na naszej łące i możemy korzystać ze wspomnianego wcześniej indeksu kart. Do tego autor pomyślał już na starcie o kilku mini dodatkach, dostępnych w oryginalnym pudełku. Wewnątrz pudełka znajdziemy zapieczętowane koperty z dodatkowymi kartami. Karty te opisane są jako bardziej zaawansowane i według instrukcji wymagają spełnienia pewnych warunków, które pozwolą włączyć je do gry – w praktyce już po 2-3 rozgrywkach (lub gdy poczujemy się bardziej zaprawionymi w bojach obserwatorami przyrody!) możemy dołączyć nowe karty do wersji podstawowej.
W sklepie dostępny jest również pakiet koszulki + mini dodatek (jeszcze jedna z wspomnianych wyżej dodatkowych kopert z kartami), co dla jednych będzie opcją bardzo fajną – bo nie trzeba się zastanawiać jakie koszulki pasują do Łąki (jakby się jednak ktoś zastanawiał – Rebel Fenix), z drugiej zaś strony ogranicza nam to nieco możliwość wyboru koszulek – jeśli chcemy mieć dodatek, otrzymamy koszulki w wersji standard, gdzie osobiście wolę premium, a ciężko później te koszulki wykorzystać w inny sposób, gdyż Fenix nie jest zbyt popularnym rozmiarem kart.

Podsumowując, "Łąkę" wyróżnia z pewnością:
- przepiękna oprawa graficzna
- prosta, czytelna instrukcja
- dobrze zaprojektowana wypraska, która mieści bezproblemowo wszystkie elementy
- względnie prosta rozgrywka, oparta wyłącznie o symbole (gra jest właściwie niezależna językowo)
- aspekt edukacyjny

Z minusów natomiast:
- mimo, że ładny, to jest to jednak „pasjans” 😉
- duża losowość, jeśli chodzi o karty
- wymaga dość dobrej znajomości talii

Mimo powyższych wad, uważam jednak, że zalety "Łąki" znacznie je przewyższają i zdecydowanie była to gra warta zakupu.

Gramy od kilku dni. idealny produkt familijny. Zachwyca szatą graficzną, spokojnym klimatem - autentycznie da się poczuć wyjście na spacer krajoznawczy. Najlepiej przestać skupiać się na punktacji i po prostu oglądać otaczającą nas naturę. :) Kombinowania jak dla mnie jest wystarczająco - na tyle łatwo, że dzieci 8-10 lat ogarniają, a jednocześnie dorośli się nie nudzą. Trochę może zacznie doskwierać brak większej ilości kart ale liczę, że pojawią się dodatki, bo możliwości są przeogromne.

Zagraliśmy wczoraj w Łąkę. Bardzo nam się podobała. Jest prześliczna! Ja się zachwycałam domkami i znaleziskami, a mąż zwierzakami 😃 Gra trochę nam przypomina Everdella, też trzeba przemyśleć, jakie karty najlepiej dobrać, tylko jest z nimi jeszcze więcej kombinowania ponieważ kładziesz karty nie tylko obok siebie, ale też na sobie. Mąż przyrównał tę grę do gry Craftsmen - bo też tworzysz wyższą kartę z niższych np. musisz mieć robaczka i skaliste podłoże, żeby posadzić drzewo, a drzewo i robaczka, aby przyciągnąć ptaszka, a ptaszka i kwiatka, aby mieć jarzębinę i tak dalej 🙂
Jak dla nas świetna gra. Już nie możemy się doczekać, aż dzieci do niej podrosną, ponieważ oprócz zabawy można się też z niej czegoś nauczyć.