Chinta - recenzje

Grałem ostatnio u znajomych w wariant podstawowy. Gra wciąga i napędza rywalizację i podejmowanie ryzyka. Bardzo istotne znaczenie ma dobry wybór przy dokupywaniu składników między rundami. Losowość przy wyjmowaniu z woreczka potrafi namieszać ale nie przeszkadza zbytnio. Mechanizm szczurzych ogonów wyrównuje nieco szanse graczy zostających z tyłu na początku gry. Ogólnie to gra mnie przekonała i pewnie się w nią zaopatrzę.

Tajniacy ale z obrazkami zamiast haseł. Osobiście wolę słowną wersję ale przy międzynarodowym towarzystwie obrazki świetnie się sprawdzają.

Fajny dodatek. Jeszcze nie ograłem wszystkich modułów ale tchnął nowe życie w Splendor co zachęciło mnie ponownie do grania. Polecam. Na ten moment najbardziej podobają mi się wprowadzone alternatywne warunki zwycięstwa.

Chyba ulubiona gra mojej żony. Ja z przejedzenia nią mniej nieco ją lubię ale niedawno dodatek na nowo wzbudził moje zainteresowanie graniem w ten tytuł. Każdemu warto polecić, zwłaszcza ze grę tłumaczy się w parę chwil a przyjemność obcowania z żetonami wciąga mocno i na długo.

Więcej tego samego. Jak ktoś lubi, zwłaszcza w większych grupach to bardzo doceni.

Bardzo fajna gra zarówno w środowisku rodzinnym jak i ze znajomymi. Pomiędzy tą wersją a obrazkową uważam że ta daje dużo lepsze pole do popisu przy tworzeniu skojarzeń zwłaszcza do większej ilości kart. Jedyna okoliczność w której wybieram obrazki to ta kiedy gram w międzynarodowym towarzystwie.

Świetny dodatek do jeszcze lepszej gry. Plus za modularność. Można rozbudowywać grę wedle uznania.

Mój pierwszy deck builder. Gra fajna choć raczej nie przeszła próby czasu. Obecnie raczej się kurzy na półce. Możliwe że wróci do łask jak mi do niej dzieci dojrzeją.

Grałem ostatnio. Muszę przyznać że o ile Dixit mi się przejadł o tyle mechanizm znany z "mamy szpiega" robi z tego całkiem przyjmą grę. Dużo zależy od grupy grających bo nawet jeśli ktoś sensownie dobiera obrazy ale tłumaczy się z nich mętnie to może ściągać na siebie podejrzenia graczy (czasem w nieuzasadniony sposób)

Gra już nie nowa ale jakoś od zakupu nie mogła trafić się okazja żeby ją wypróbować. Ostatnio udało się i muszę przyznać że się nie zawiodłem. Żałuję tylko tego że tyle czasu trwało zanim się za nią zabrałem. Jeden z moich ostatnich faworytów.

Od czasu nabycia Decrypto Tajniacy coraz rzadziej trafiają na stół. Sposób prowadzenia rozgrywki w decrypto jest bardzo przemyślany a emocje bardzo zależą od tego jak wymyślane są poszczególne hasła. Jedyny mankament tej gry jaki widzę to to że kartonowe nóżki do ekraników dekodujących łatwo się niszczą (widziałem to już w kilku kopiach tej gry - niestety w mojej też :( )

Gra świetna i aż żal bierze że tak rzadko udaje mi sie ją wyłożyć na stół. Gra w stylu Vlady Chvatila - z humorem (w instrukcji oraz w rozgrywce) a także przemyślana. Rozdzielone fazy budowania a następnie lotu dają dwa odmienne rodzaje emocji w grze ale świetnie się uzupełniają. Niech no tylko mi trochę dzieci podrosną a myślę że będzie często gościć na stole

Smok księżnicznka (i wróżka). Dodatek dziwny bo wprowadza mechaniki na pierwszy rzut oka niepasujące do bazowej rozgrywki. Rozwiązanie ze smokiem daje możliwość "usuwania" meepli przeciwników z planszy ale realny stopień kontroli posunięć smoka rzadko pozwala na efektywne wykorzystanie tej możliwość. Nowe kafelki z wulkanami dają natomiast możliwość zwłaszcza w kontekście łączenia uprzednio rozłącznych łąk(vel pól).

Drugi z obowiązkowych dodatków do gry (chociaż kolejność jest dyskusyjna). Mechaniki wprowadzane przez budowniczego napędzają rozbudowę miast natomiast dobra handlowe zdobywane przy zamykaniu miast potrafią przechylić zwycięstwo na końcu rozgrywki.

Klasyka gatunku, pozycja obowiązkowa dla każdego gracza. Warto posiadać w kolekcji. Wciąga i już niedługo zamierzam wprowadzić w nią dziecięta.

Pierwszy z dwóch obowiązkowych moim zdaniem dodatków do Carcassone. Oprócz wprowadzenia tytułowych karczm i katedr które wpływają na punktowanie odpowiednio dróg i miast ważniejsze wydaje mi się dodanie pionków dużych meepli które wprowadzają trochę zamieszania przy "wykradaniu" uprzednio zajętych przez innego gracza obszarów jak również komponenty pozwalające na dołączenie przez szóstego gracza do gry.

Rewelacyjna i moim skromnym zdaniem lepsza wersja Resistance. Wprowadzenie postaci ze specjalnymi zdolnościami zamiast kart intryg zmienia sporo. Jak dla mnie pozycja obowiązkowa. Mimo iż świetnie sprawdza się w dowolnej ilości graczy między 5 a 10 to jakoś najlepiej zawsze gra się przy 7 osobach ze względu na wprowadzenie specjalnej zasady dwóch kart porażki dla jednej z misji aby ja zawalić. Wg. mnie w każdej grze oprócz Merlina i skrytobójcy powinien znaleźć się też Parsifal oraz Morgana. Daje to świetną dynamikę rozgrywce.

Do gry podszedłem z rodziną (raczej mało lub niegrający ludzie - przynajmniej w nowsze gry) i muszę powiedzieć że po pierwszej rundzie w której nie do końca złapali o co biega kolejne rozgrywki przebiegały w sposób bardzo udany. Decyzje odnośnie wykorzystania posiadanej karty (zagranie lub zachowanie na ręce), negatywna interakcja (blokowanie komuś punktowania) oraz śledzenie obiegu kart pojawiających się na stole daje sporo frajdy chociaż przy czterech graczach trzeba się odrobinę wysilić. Drzewa występujące na kartach są bardzo dobrze narysowane i przyjemnie się je ogląda zarówno na ręce jak i wyłożone na stole. Gra nie będzie pasować do każdego towarzystwa ale do "starych karciarzy" z całą pewnością przemówi.

Bardzo fajna i szybka gra. Mechanizm "licytowania" który z graczy będzie rozgrywał zejście do podziemi jest bardzo ładnie zbalansowany i w istotny sposób opiera się na wiedzy jaką się posiada o zagranych przez siebie kartach jak również o dostępnych jeszcze dla bohatera przedmiotach. Zdarza się że ktoś wygrywa fuksem rundę lub też pechowo przegrywa ją mimo dobrego planu i przemyślenia ale ta częściowa losowość nie stanowi problemu. Gra jest bardzo szybka i ewentualny rewanż może nastąpić już po chwili. Możliwość wyboru postaci jaką rozgrywa się rundę jest miłym dodatkiem ponieważ każda z nich ma inny zestaw przedmiotów i w efekcie radzi sobie z potworami inaczej. Działanie części przedmiotów powtarza się w dużej mierze ale pozostałe sprawiają że trzeba bardzo uważnie podchodzić do licytacji aby nie zablokować sobie jakiejś kluczowej opcji.

Bardzo fajna i wciągająca zabawa. Po otwarciu pudełka i ujrzeniu 4 drewnianych klocków człowiek się nie spodziewa jak wciągające może być układanie kształtów znajdujących się w instrukcji (koło 70 kształtów jeśli się nie mylę). Po tym jak rozłożyłem rozpakowaną łamigłówkę żona zaraz się nią zainteresowała i po chwili przechwyciła aby na własną rękę kombinować. Własności "wciągania" w układanie zostały również przetestowane na grupie znajomych i wyniki dotychczasowych prób potwierdzają moje wcześniejsze obserwacje :)
Polecam serdecznie. Jest to pudełko do którego się wraca ponieważ nawet jeśli kiedyś ułożyło się któryś układ podchodząc do niego ponownie zazwyczaj rozwiązuje się problem na nowo nie pamiętając wcześniejszych rozwiązań.
Dodatkowy ciekawy efekt który zaobserwowałem w czasie układania to fakt, że w czasie kiedy próbuje się ułożyć wytypowany przez siebie układ zazwyczaj przypadkiem układa się rozwiązania innych układów występujących w instrukcji, natomiast kiedy w końcu podchodzi się do jednego z tych innych ten "przypadek" jakoś nie chce się sam powtórzyć.